Efekt Korony
Rozpylanie proszku
Efekt korony to proces fizyczny w którym prąd przepływa z elektrody o wysokim potencjale do otoczenia, jonizując je. Generowana chmura jonów jest zdolna przenosić ładunki elektryczne na powierzchnie o niższym potencjale w pobliżu.
Efekt korony najczęściej formuje kształty o wyraźnych granicach powierzchni (rogi, punkty projekcyjne, wiry o małej średnicy) na których tworzą się duże różnice potencjałów.
Korony mogą być dodatnie lub ujemne, o czym decyduje polaryzacja napięcia oddziaływującego na elektrodę. Różnice pomiędzy efektem dodatnim i ujemnym są istotne. Wynikają z różnicy mas pomiędzy elektronami i jonami z ładunkiem dodatnim.
Ładowanie z efektem Korony
Jony zderzające się z cząsteczką proszku tworzą ładunki wokół niej. Kolejne jony są do nich przyciągane i podnoszą łączny ładunek cząsteczki.
Ładunek KORONA na dzwonie
Krawędź dzwona to szeroka elektroda zwiększająca intensywność pola i generująca silny efekt ładujący.
Kształt malowanego elementu ma wpływ na rozpylane cząsteczki. W zagłębieniach pole elektrostatyczne jest zerowe, dlatego niewiele proszku będzie tam przyciągane, podczas gdy ostre krawędzie maksymalizują pole i generują lokalnie grubszą powłokę.
Trudno natryskiwać nadmiar proszku ze względu na wysoką gęstość powłoki i pozostające ładunki.
Dzięki bogatemu doświadczeniu SAMES KREMLIN w tworzeniu powłok proszkowych, zarządzanie wysokim napięciem umożliwia redukowania wpływu efektu faradaya oraz zjawiska nadmiaru produktu.
Przy zachowaniu odpowiednich parametrów natężenia i napięcia możliwe jest efektywne powlekanie elementów nawet w najbardziej wymagających warunkach.
